سلام 

داشتم فکر می‌کردم دوستان مجازی، و شاید کلا دوستان آدم تو این روزگار! مخصوصا از نوع جدیدش که کرونایی شده! فقط به‌درد ویترین زندگی آدم می‌خورند!

این چه‌جور دوستی‌ایه که من هیچ خبری از سختی‌های دوستم ندارم، نمی‌دونم‌ کی و چرا ناراحت میشه، کی خوشحاله، کی بیمار شده، کی بچه‌اش با مشکل مواجه شده و

مخصوصا اون دوستانی که از طریق اینستا ازشون خبر داریم! اگر حتی گوشه‌هایی از زندگیشونم نمایش بدن، هیچ معلوم نیست دقیقا اون یکی گوشه‌ی زندگیشون در چه وضعه؟! 

معمولا از رو همونا که دیدیم، فکر می‌کنیم و قضاوت می‌کنیم و حالش رو خلاصه در همون چند تصویر می‌بینیم!!!

اگه مثل من مطلب ی بگذاره، لابد مثل بعضی دوستان فکر می‌کنیم، یا سرخوشه و از درد مردم بی‌خبر، همون مرفه بی‌درد خودمون! یا حتی داره خودنمایی می‌کنه!! 

یا مثلا اگر تو یه جشن حاضر شده ‌و عکس و فیلم شاد می‌گذاره، پس دلخوشه و تو دلش غمی نیست!

همینقدر از هم دوریم. 

تازه فکر می‌کنیم طرف رو می‌شناسیم و با روحیاتش آشناییم!!! 


+ اینم قضای ننوشتن دیروز!!!! شماره‌ها هم درسته، بعضی مطالب میره در صندوق پست موقت! 

ن مثل نوشتن ۷

ن مثل نوشتن ۶

ن مثل نوشتن ۵

ن مثل نوشتن ۳

ن مثل نوشتن ۲

این داستان: مادرزن!

  ,کی ,فکر ,تو ,رو ,می‌کنیم ,می‌کنیم و ,فکر می‌کنیم ,بی‌درد خودمون ,خودمون یا ,یا حتی

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

به نام عشق کسب و کار اینترنتی روز نوشته های من دبستان عدل نصرت آباد پر از فایل دانلود فایل های کمیاب معمار دانلود نیاز مطلب پنجره زرد وب مستر